အစၥလမ္သာသနာေတာ္၏တရားေတာ္မ်ား

ဤစာတမ္းအား ဘာသာေရး စာေပကို လက္ေတြ႔ ယုတၱိေဗဒသေဘာျဖင့္ သိလိုသူမ်ား အေနျဖင့္ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ လာ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္၏သမိုင္း၊ သမၼာက်မ္းလာ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္ (ေနာဧ)၏ သမိုင္း၊ က်မ္းျမတ္ကုရ္အံမွ ေဖၚျပ ေသာ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္၏ သမိုင္းတို႔အား ႏႈိင္းယွဥ္သိမွတ္ေစရန္ ရည္ရြယ္၍ သုေတသနလုပ္ ျပဳစု တင္ျပျခင္း သာ ျဖစ္ေပသည္။

ႏူးဟ္ نُوح ကိုယ္ေတာ္သည္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အံတြင္ အမည္နာမအားျဖင့္ တိုက္ရုိက္ေဖၚျပေသာ ဉာဏ္စဥ္ေဆာင္ ကိုယ္ေတာ္မ်ား အနက္မွ တစ္ပါး ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႔ေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက ႏူဟိုသခင္ ဟု ေခၚေ၀ၚေရးသား ၾကသည္။ သမၼာက်မ္းစာတြင္ ကိုယ္ေတာ္၏ အမည္ကို ေနာဧ ဟုေဖၚျပထားသည္။

ပါးစပ္ရာဇ၀င္လာႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္

အစဥ္အလာ ၾကားဘူးနား၀အရ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္၏ လက္ထက္တြင္ ကမၻာႀကီး တစ္ခုလံုးကို ေရလႊမ္းမိုးခံရ သည္။ ထိုသို႔ ေရမလႊမ္းမိုးမွီ အလႅာဟ္အရွင္က ကိုယ္ေတာ္အား ဉာဏ္စဥ္အာရံုျဖင့္ အသိေပး၍ ေတာင္ကုန္း တစ္ခုေပၚတြင္ သေဘၤာတည္ေဆာက္ခိုင္းသည္။ အလႅာဟ္အရွင္၏ အသိေပးမႈျဖင့္ သေဘၤာတည္ေဆာက္ေန စဥ္ သူ၏မ်ိဳးက သူ႔အား ပ်က္ရယ္ေျပာင္ေလွာင္ၾကသည္။ ပမာမခန္႔ျပဳၾကသည္။ သူ႔အား အရူးတစ္ေယာက္ဟု သတ္မွတ္သည္။ မိရိုးဖလာကို ဆန္႔က်င္သူတစ္ေယာက္ဟု သမုတ္သည္။ သူ၏ တရားစကားကို နာေထာင္ခ်င္ သူ၊ နာခံခ်င္သူ၊ အေလးဂ႐ုျပဳသူဟူ၍ မရွိသေလာက္ ရွားပါသည္။ သူ႔သားအရင္းကိုယ္တိုင္က သူ႔စကားကို လက္မခံခဲ့ဟု ဆိုသည္။

ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတည္ေဆာက္ထားေသာ သေဘၤာေပၚတြင္ သူ႔အား နားေထာင္ေသာ တပည့္မ်ားႏွင့္ ကမၻာ ေပၚတြင္ ရွိသမွ်ေသာ တိရိစၧာန္မ်ားမွ တစ္စံုစီအား သေဘၤာေပၚတြင္ တင္ေဆာင္၍ ေနခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ မိုးျပင္းမုန္တိုင္းႀကီးက်ေရာက္၍ ကမၻာႀကီး တစ္ခုလံုး ေရျမဳပ္ေတာ့သည္။ သူ႔စကားအား နားမေထာင္ေသာ သူ မ်ားႏွင့္ သူ႔သေဘၤာေပၚတြင္ မတင္ေသာ တိရိစၧာန္မ်ားမွာ မႂကြင္းမက်န္ အကုန္ေသကုန္ေတာ့သည္။ ယခုေခတ္ တြင္ ရွိသမွ်ေသာ ကမၻာေပၚရွိ လူ၊ တိရိစၧာန္မွန္သမွ်သည္ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္၏ သေဘၤာေပၚမွ မ်ိဳးဆက္ပင္ ျဖစ္ ေတာ့သည္ ဟူ၏။

ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္သည္ လူ႔ေလာက၌ အသက္ ႏွစ္ေပါင္း ၉၅၀ တိုင္ ေနထိုင္သြားသည္ဟု လည္း ျဖစ္၏၊

သမၼာက်မ္းစာပါ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္

သမၼာက်မ္းစာတြင္ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္အား ေနာဧ ဟု ေခၚတြင္၍၊ ကိုယ္ေတာ္၏ ရာဇ၀င္ကို ကမၻာဦးက်မ္း ၆း၈ မွ စ၍ ၉း၂၉ ထိတြင္ စံုလင္စြာ ေဖၚျပထားသည္ကို ေတြ႔ရေပသည္။

ေမြးဘြားသည့္ ခုႏွစ္

သမၼာက်မ္းပါ ေဖၚျပခ်က္အရ ေနာဧသည္ အာဒံ-အသက္ ၁၃၀ တြင္ေမြးေသာ သား ေရွသ၊ ေရွသ အသက္ ၁၀၅ တြင္ေမြးေသာ သား ဧႏုတ္၊ ဧႏုတ္ အသက္ ၉၀ တြင္ေမြးေသာ သား ကာဣိနန္၊ ကာဣိနန္ အသက္ ၇၀ တြင္ေမြးေသာ သား မဟေလလ၊ မဟာေလလ အသက္ ၆၅ တြင္ေမြးေသာ သား ယာရက္၊ ယာရက္ အသက္ ၁၆၂ တြင္ေမြးေသာ သား ဧေနာက္၊ ဧေနာက္ အသက္ ၆၅ တြင္ေမြးေသာ သား မသုရွလ၊ မသုရွလ အသက္ ၁၈၇ တြင္ေမြးေသာ သား လာမက္၊ လာမက္ အသက္ ၁၈၂ တြင္ေမြးေသာ သား ေနာဧ ျဖစ္သည္။ (ကမၻာဦး က်မ္း ၅း၃ မွ ၃၂) ကမၻာႀကီး စတည္ျဖစ္ေပၚၿပီး ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၅၆ ႏွစ္တြင္ ေမြးဘြားခဲ့သူ ျဖစ္၍ အသက္ ၉၀၂ ႏွစ္ ရွည္ေသာ အာဒံ၏ ေျမး ဧႏုတ္အား မွီလိုက္သူျဖစ္သည္။ ေနာဧ အသက္ ၈၁ ႏွစ္အရြယ္တြင္မွ အာဒံ၏ေျမး ဧႏုတ္ကြယ္လြန္ အနိစၥေရာက္ခဲ့သည္။ (ဤခုႏွစ္မ်ားမွာ သမၼာက်မ္းစာတြင္ ေဖၚျပျခင္းျဖစ္၍ အက်ယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ မ်ားကို ဓမၼဆရာမ်ားထံ၌ ေမးျမန္းသင့္သည္)။

ကမၻာေျမႀကီးေပၚမွ သတၱ၀ါမ်ားအား သုတ္သင္ရေသာ အေၾကာင္း

ေျမႀကီးေပၚမွာ လူအျပစ္ႀကီး၍ သူ၏ စိတ္ႏွလံုးအႀကံအစည္ ရွိသမွ်တို႔သည္ အစဥ္မျပတ္ ဆိုးညစ္ျခင္း သက္ သက္ ရွိေၾကာင္းကို ဘုရားသခင္ သိျမင္ေတာ္မူလွ်င္၊- ေျမႀကီးေပၚတြင္ လူကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူသည္ကို ေနာင္ တရ၍ ႏွလံုးေတာ္ပူပန္လွ်က္ ရွိေတာ္မူ၏။ ထာ၀ရဘုရားကလည္း ငါဖန္ဆင္းေသာ လူကို၎၊ လူမွစ၍သားမ်ား၊ တြားတတ္သည့္ တိရိစၧာန္မ်ား၊ မိုဃ္းေကာင္ကင္ငွက္မ်ားတို႔ကို၎ ေျမႀကီးမ်က္ႏွာမွ ငါသုတ္သင္ပယ္ရွင္းမည္၊ သူတို႔ကို ဖန္ဆင္းေသာေၾကာင့္ ငါေနာင္တရသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ (ကမၻာဦး ၆း၅ မွ၇) သတၱ၀ါတို႔အား ဖန္ ဆင္း မိလိုက္သည့္အတြက္ ထာ၀ရဘုရားသခင္က ေနာင္တရေသာေၾကာင့္ သုတ္သင္ပစ္ရသည္ဟု အဓိပၸါယ္ သက္ေရာက္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ က်မ္းစာတစ္ခု၏ ေကာက္ယူမႈအား ထိုက်မ္းစာ၌ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားသာ ပိုမို စြမ္းေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

ကမၻာေျမႀကီးအား ေရလႊမ္းမိုးျခင္း

ေျမႀကီးအား ေရမလႊမ္းမိုးမွီ ေနာဧအား ေဂါဖရ သစ္သားျဖင့္ သေဘၤာတည္ေဆာက္ခိုင္းသည္၊ (ကမၻာဦး ၆း၁၄)။ ေနာဧ၏ သား၊ မယား၊ ေခၽြးမႏွင့္ တကြ ေျမေပၚတြင္ရွိေသာ- အိမ္ေမြးတိရိစၧာန္၊ ေတာရိုင္းတိရိစၧာန္၊ တြားသြား သတၱ၀ါ၊ ေက်းငွက္ အားလံုးမွ တစ္စံုစီကို သေဘၤာေပၚသို႔ တင္ေဆာင္ခိုင္းသည္၊ (ကမၻာဦး ၆း၁၈-၁၉။ ၇း၁-၃) ထိုအခ်ိန္တြင္ ေနာဧ၏ အသက္ ႏွစ္ ၆၀၀ ျပည့္ၿပီ ျဖစ္သည္၊ (ကမၻာဦး ၇း၆)။ ေရႀကီးမႈမွာ မိုးေကာင္းကင္ ေအာက္၌ ရွိသမွ်ေသာ ေတာင္ႀကီးအေပါင္းတို႔သည္ ျမဳပ္ၾက၏။- ေျမေပၚတြင္ အသက္ရႈေသာ သတၱ၀ါအားလံုး ေသေၾကကုန္ေလသည္။ (ကမၻာဦး ၇း၁၉-၂၄)။

ကုရ္အံက်မ္းေတာ္တြင္ ႏူးဟ္ ကိုယ္ေတာ္၏ အေၾကာင္းကို အမည္နာမအားျဖင့္ ၄၃ ႀကိမ္ ေဖၚျပ၍၊ ထိုအမည္ နာမႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားတြင္ သူ၊ သူ႔ကို၊ သူ၏ ဆိုေသာ နာမ္စားမ်ားျဖင့္ ဆက္လက္ေဖၚ ျပထားသည္မ်ား ရွိေပသည္။ (ေအာက္တြင္ မရမ္းေရာင္ျဖင့္ ေဖၚျပထားသည့္ သုတ္နံပါတ္မ်ားသည္ ႏူးဟ္သည္ نُوح ၊ ႏူးဟ္၏ نُوح ဟု ေဖၚျပေသာ ကတၱားျပ အမည္ႏွင့္ ပိုင္ဆိုင္မႈျပ အမည္ ေဖၚျပေသာ သုတ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္၍၊ အနီေရာင္ ျဖင့္ ေဖၚျပေသာ က်မ္းခ်က္မ်ားမွာ ႏူးဟ္ကို نُوحًا ဟူသည့္ ကံပုဒ္ျဖင့္ ေဖၚျပေသာ သုတ္ေတာ္ မ်ား ျဖစ္သည္။

၄း၁၆၃။ ၇း၆၉။ ၉း၇၀။ ၁၀း၇၁။ ၁၁း၃၂။ ၁၁း၃၆။ ၁၁း၄၂။ ၁၁း၄၅။ ၁၁း၄၆။ ၁၁း၄၈။ ၁၁း၈၉။ ၁၄း၉။ ၁၇း၃။ ၁၇း၁၇။ ၁၉း၅၈။ ၂၂း၄၂။ ၂၅း၃၇။ ၂၆း၁၀၅။ ၂၆း၁၀၆။ ၂၆း၁၁၆။ ၃၃း၇။ ၃၇း၇၅။ ၃၇း၇၉။ ၃၈း၁၂။ ၄၀း၅။ ၄၀း၃၁။ ၅၀း၁၂။ ၅၁း၄၆။ ၅၃း၅၂။ ၅၄း၉။ ၆၆း၁၀။၇၁း၂၁။ ၇၁း၂၆။

၃း၃၃။၆း၈၄။ ၇း၅၉။၁၁း၂၅။ ၂၁း၇၆။ ၂၃း၂၃။၂၉း၁၄။၄၂း၁၃။၅၇း၂၆။ ၇၁း၁

ကုရ္အံက်မ္းေတာ္တြင္ ကမၻာေျမႀကီးအား ျဖစ္တည္ေစၿပီး ရက္ပိုင္းအတြင္း အာဒံအား ျဖစ္တည္လာခဲ့ေစသည္ ဟု လည္းေကာင္း၊ အာဒံသည္ ကမၻာ့ ပထမဦးဆံုး လူသားဟုလည္းေကာင္း ေဖၚျပမထား သကဲ့သို႔ ႏူးဟ္ကိုယ္ ေတာ္သည္ ကမၻာႀကီး ျဖစ္တည္ၿပီး ႏွစ္ေပါင္း မည္မွ်အၾကာတြင္ ေမြးဘြားခဲ့သည္ဟု ေဖၚျပထားျခင္း မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ က်မ္းေတာ္တြင္ လူသားတို႔၏ သမိုင္းကို ေခတ္အားျဖင့္ ပိုင္းျခားေျပာဆိုေပသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ သိပၸံ ပညာတြင္ နယူတန္၏ ေခတ္၊ အိုင္စတိုင္း၏ေခတ္ဟု သီအိုရီတည္ၿမဲမႈ၊ လက္ေတြ႔နယ္၌ အသံုးျပဳႏိုင္မႈေပၚ မူ တည္၍ သတ္မွတ္ေျပာဆို သကဲ့သို႔- လူသားတို႔အား ဉာဏ္စဥ္ေဆာင္တို႔ ဦးေဆာင္ေသာေခတ္မ်ားကို အာဒံ၏ ေခတ္၊ ႏူးဟ္၏ေခတ္၊ အီဗရာဟီးမ္၏ ေခတ္၊ ေမာေရွ၏ ေခတ္၊ မုဟမၼဒ္၏ ေခတ္ဟူ၍ သတ္မွတ္ပိုင္းျခားသည္ သာ ျဖစ္သည္။

ထိုေခတ္စနစ္မ်ားအရ ၾကည့္လွ်င္ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္သည္ အာဒံ၏ ေခတ္ႏွင့္ အီဗရာဟီမ္း၏ ေခတ္ ႏွစ္ခုၾကား တြင္ ပြင့္ေပၚခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုေခတ္ေဖၚျပမႈ ဇယားကို ၃း၃၃ တြင္ အာဒံ၊ ႏူးဟ္၊ အီဗရာဟီမ္း ဟူ၍ အစဥ္ လိုက္ ေဖၚျပထားသည္ကို ေတြ႔ႏိုင္ၿပီး၊ ႏူးဟ္၏ ေခတ္ေနာက္ပိုင္း အီဗရာဟီးမ္၏ ေခတ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို မၾကာ ခဏ ေဖၚျပထားေပသည္။ (အထက္တြင္ ေဖၚျပထားေသာ သုတ္နံပါတ္ေတာ္မ်ားတြင္ ၾကည့္ပါ)

ကုရ္အံက်မ္းေတာ္တြင္ ေျမႀကီးေပၚမွ သတၱ၀ါမ်ားကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းပစ္သည္ဟု ေဖၚျပထားျခင္း မရွိေပ။ သတၱ၀ါအေပါင္းအား ျဖစ္တည္ေစျခင္းေၾကာင့္ အလႅာဟ္အရွင္က ေနာင္တရသည္၊ စိတ္ႏွလံုး မခ်မ္းေျမ႔ျဖစ္ရ သည္။ ေမာပန္းရသည္- စသည္ျဖင့္ လူသားတစ္ဦး၏ ပံုစံ ခံစားမႈမ်ားလည္း မရွိေခ်။ ကုရ္အံက်မ္းေတာ္တြင္ လူသားတစ္ဦး လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး ေကာင္းက်ိဳးခံစားရျခင္း၊ ဆိုက်ိဳးခံစားရျခင္းသည္ ထိုလူမ်ိဳး၏ က်င့္ေဆာင္အား ထုတ္မႈေပၚ၌သာ တည္သည္ဟု ဆိုသည္။

ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္သည္ ဉာဏ္စဥ္ေဆာင္ ျဖစ္၍၊ သူသိေသာ သစၥာဓမၼအား သူ႔လူမ်ိဳးအား ေဟာၾကားသည္။ သူ႔ လူမ်ိဳးမွ အမ်ားစုႀကီးသည္ သစၥာဓမၼအား လက္မခံဘဲ မိရိုးဖလာ၌ ေပ်ာ္ပါးေနသည္။ တြယ္ကပ္ေနသည္။ ႏူးဟ္ ကိုယ္ေတာ္အား အရူးအႏွမ္းတစ္ဦးပမာ သေဘာထားသည္။ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္သည္ သူရရွိေသာ အာရံုဉာဏ္စဥ္ ျဖင့္ ထိုေဒသတြင္ မိုးျပင္းမုန္တိုင္းတိုက္ ေရႀကီးမည္ကို ႀကိဳသိခဲ့သည္။ (ယခုေခတ္အခါမ်ားတြင္လည္း မုန္တိုင္း တိုက္မည္၊ ငလွ်င္လႈပ္မည္ ဆိုသည္မ်ားကို ႀကိဳသိႏိုင္ေပသည္။) သိသူတစ္ဦး၏ စကားကို နားမေထာင္ဘဲ ေခါင္းမာေနသူမ်ားႏွင့္ ထိုသိသူ၏ စကားကို အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံစဥ္းစားသူမ်ား ရင္ဆိုင္ရမည့္ ေဘးဒုကၡမွာ တူညီမည္ မဟုတ္ေပ။

က်မ္းျမတ္ကုရ္အံတြင္ ကမၻာဆိုေသာ အသံုးကို အာရ္ဗီ ဘာသာျဖင့္ أَرْض ေအာက္သ္ ဟု ေခၚ၍ ထိုေ၀ါဟာရ အား အေျခအေနေပၚမူတည္၍။ —ေလာက၊ ကမၻာ၊ ကမၻာေျမ၊ ကမၻာၿဂိဳလ္ ဟူ၍ သံုးေပသည္။ ယခုေခတ္တြင္ အာရဗ္ကမၻာ၊ အေနာက္ကမၻာ စသည္ျဖင့္ သံုးျခင္းသည္ ကမၻာၿဂိဳလ္ တစ္ခုလံုးအား ကိုယ္စားျပဳေသာ ကမၻာဟူ သည့္ ေ၀ါဟာရမ မဟုတ္ေခ်။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အံသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၅၀၀ ခန္႔ကပင္ ထိုကဲ့သို႔ အီဒီယံ ေ၀ါဟာရမ်ားကို သံုးစြဲေပသည္။

ႏူးဟ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သံုးေသာ ကမၻာဟူသည္ ကမၻာၿဂိဳလ္တစ္ခုလံုးအား ေျပာဆိုျခင္း မဟုတ္ေပ။ ထိုအ ေၾကာင္းကို ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္အား ေဖၚျပသမွ်ေသာ အေၾကာင္းအရာတိုင္းတြင္ لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ မုခ် ပင္ ငါသည္ ႏူးဟ္ကို သူ၏ လူမ်ိဳးအတြက္ ေစစားေတာ္မူ၏။ (၇း၅၉။ ၁၁း၂၅) သည္ဟူ၍ ထည့္ေျပာထား သည္ကို ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ရေပသည္။ တနည္းအားျဖင့္ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္သည္ သူ၏ လူမ်ိဳးအတြက္သာ ကိုယ္ စားလွယ္ ျဖစ္၍ ကမၻာၿဂိဳလ္တစ္ခုလံုးတြင္ ရွိေသာ လူမ်ိဳးအားလံုးအတြက္ ကိုယ္စားလွယ္ မဟုတ္ေခ်။ ထို႔ ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္ႏူးဟ္၏ တရားေဒသနာစကား၊ သတိေပးစကားမ်ားကို နားမေထာင္ အာခံသူမ်ားမွာလည္း ကမၻာၿဂဳိလ္တစ္ခုလံုးတြင္ ရွိေသာ လူမ်ိဳးအားလံုး မဟုတ္ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ မုိးသက္မုန္တိုင္းႀကီးျဖင့္ ေရႀကီးမည္ဟု သတိေပးခံရသူမ်ားမွာ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ လူမ်ိဳးမ်ားသာ ျဖစ္၍၊ ထိုသတိေပးျခင္းကို နားမ ေထာင္၍ ေရနစ္ေသဆံုးရသူမ်ားမွာလည္း ထိုလူမ်ိဳးသာ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုလူမ်ိဳး ထိုအသိုင္းအ၀ိုင္းကို ႏူးဟ္၏ ကမၻာဟု ေခၚေပသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အံတြင္ ကိုယ္ေတာ္မုဟမၼဒ္မွ အပ အျခားေသာ မည္သည့္ ဉာဏ္စဥ္ ေဆာင္ကိုမွ အာလမီးန္ ဟုေခၚေသာ လူမ်ိဳးအားလံုးအတြက္ ေစစားသည္ဟု ေျပာဆိုထားျခင္း မရွိေခ်။

أَرْض ေအာက္သ္ ကို အျခားအဓိပၸါယ္ျဖင့္ ကမၻာၿဂိဳလ္ဟု သံုးျခင္းမ်ားကို က်မ္းေတာ္၏ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ေနရာမ်ားတြင္ ေတြ႔ရသည္။ ထိုသုတ္ေတာ္မ်ားအနက္ တစ္ခုမွာ وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا۞ ကမၻၿဂိဳလ္ ဤ ေနာက္ ၎ကို ၾကက္ဥပံု ျဖစ္ေစ၏။ ၇၉း၃၀ ဟူေသာ သုတ္ေတာ္ပင္ ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္လက္ထက္ ေရယဥ္ေပၚသို႔ တင္ေဆာင္ေသာ သတၱ၀ါမ်ားမွာ ကမၻာၿဂိဳလ္ တစ္ခုလံုး တြင္ ရွိေသာ တိရိစၧာန္မ်ိဳးႏြယ္ အားလံုးမွ တစ္စံုစီ တင္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္၏ လူမ်ိဳးမ်ား ေမြးျမဴထားသည္ အိမ္ေမြးတိရိစၧာန္မ်ားမွ တစ္စံုစီသာ ျဖစ္ေပသည္။ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္၏ ေရယဥ္မွာ သစ္သား၊ သပ္စို႔မ်ားျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ အရာဟု ဆိုထားသည္၊ ၅၄း၁၂-၁၃။ ထိုကဲ့သို႔ သစ္သား သစ္စို႔မ်ားျဖင့္ ျပဳလုပ္ ထားေသာ ေရယဥ္ တစ္စီးေပၚတြင္ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္၏ စကားအား နားေထာင္ေသာ ေနာက္လိုက္မ်ား၊ သူတို႔ အတြက္ ရိကၡာမ်ား၊ ထို႔အျပင္ ဆင္တစ္စံု၊ ႀကံ႔တစ္စံု၊ ကုလားအုပ္တစ္စံု၊ သစ္ကုလားအုပ္တစ္စံု၊ ကၽြဲတစ္စံု၊ ႏြား တစ္စံု၊ ျမင္းတစ္စံု၊ က်ားတစ္စံု၊ ျခေသၤ့တစ္စံု၊  — စသည္ျဖင့္ ရွိသမွ်ေသာ သတၱ၀ါမ်ားႏွင့္ ထိုသတၱ၀ါမ်ား အတြက္ ရိကၡာမ်ားအား တင္ေဆာင္ရန္ မည္သို႔မွ် ျဖစ္ႏိုင္ျခင္း မရွိသကဲ့သို႔- ကမၻာ့တိရိစၧာန္မ်ိဳး ဆက္မ်ားမွာ ယခု ေခတ္အထိ အသစ္အသစ္ထပ္မံေတြ႔ရွိေနေသာ မ်ိဳးစိတ္၊ မ်ိဳးခြဲေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနေလသည္။ ထိုသို႔ မျဖစ္ႏိုင္ ေသာ ဇတ္လမ္းမ်ိဳးအား က်မ္းျမတ္ကုရ္အံတြင္ ထည့္သြင္းေဖၚျပထားျခင္း လံုး၀ မရွိေခ်။

ခရစ္ယာန္ သမၼာက်မ္းစာ၏ ဖြင့္ဆိုမႈေနာက္သို႔ လိုက္ေနေသာ သမၼာက်မ္းစာမိႈင္းမိ ဆရာမ်ားက ႏူးဟ္ကိုယ္ ေတာ္ သက္တမ္းမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၉၅၀ ရွိသည္ဟု ဒ႑ာရီမင္းသား ျဖစ္ရန္ ေျပာဆိုၾကေပသည္။ ထိုဆရာေတာ္မ်ား ၏ ကိုးကားေသာ သုတ္ေတာ္မွာ-

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ۞

ငါသည္- ႏူးဟ္ကို သူ႔လူမ်ိဳးမ်ားထံသို႔ မုခ်ေစစား၍၊ သူတို႔ထဲ၌ ႏွစ္တစ္ေထာင္တြင္ ႏွစ္ငါးဆယ္ေလွ်ာ့ ေနေစခဲ့ ၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔အား မုန္တိုင္းသင့္ေစခဲ့၏။ သူတို႔သည္ အမိုက္ေကာင္မ်ားပင္ ျဖစ္ၾက၏။ (၂၉း၁၄) ဟူသည့္ သုတ္ေဒသနာပင္ ျဖစ္သည္။

ဤသုတ္ေတာ္တြင္ ေဖၚျပေသာ لَبِثَ လဘိဆ ေနေစခဲ့သည္ ဆိုသည့္ ေ၀ါဟာရသည္ ထိုအမည္နာမ အသံုးခံရ သူ၏ လူ႔သက္တမ္းကို ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ ထိုအမည္နာမအား သံုးစြဲသူ၏ မ်ိဳးရိုးသက္တမ္းကိုသာ ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအေထာက္အထားအား က်မ္းေတာ္၌-

وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِن قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ وَمَا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ كَذَلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ۞

ثُمَّ جَعَلْنَاكُمْ خَلاَئِفَ فِي الأَرْضِ مِن بَعْدِهِم لِنَنظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ۞

وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هَـذَا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقَاء نَفْسِي إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا يُوحَى إِلَيَّ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ۞

ငါ၏ ရွင္းလင္းထင္ရွားေသာ သုတၱန္မ်ားအား ရြတ္ဖတ္ျပေသာအခါ၊ ငါ့အား ဖူးေတြ႔ရမည္ကို မေမွ်ာ္ကိုးသူမ်ားက ဒီအျပင္ အျခားေသာ ကုရ္အံက်မ္းေတာ္ကို ယူေဆာင္ခဲ့ေလာ့။ သို႔မဟုတ္ ၎အား ေျပာင္းလဲပစ္ေလာ့၊ ဟု ဆိုၾက၏။ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ၎ကို ကိုယ္ပိုင္သေဘာျဖင့္ ေျပာင္းလဲခြင့္မရွိေခ်။ ကၽြႏ္ုပ္ထံသို႔ အာရံုစ်ာန္ျဖစ္ေစသည္ ကိုသာ ကၽြႏ္ုပ္သည္ လိုက္နာရ၏၊ ကၽြႏ္ုပ္၏ ကံၾကမၼာရွင္အား ဖီဆန္လွ်င္ ၀ဋ္ေႂကြးဒဏ္သင့္ေစမည့္ ေန႔ကာလ အား ကၽြႏ္ုပ္ေၾကာက္ရြ႔ံပါ၏-ဟု ေဟာေျပာေလာ့။ (၁၀း၁၅)

قُل لَّوْ شَاء اللّهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ وَلاَ أَدْرَاكُم بِهِ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُرًا مِّن قَبْلِهِ أَفَلاَ تَعْقِلُون۞

ေဟာေလာ့၊ အလႅာဟ္အရွင္၏ စံခ်ိန္မျပည့္ခဲ့ေသာ္၊ ၎ကို သင္တို႔ထံ၌ ကၽြႏ္ုပ္ ရြတ္ျပမည္မဟုတ္၊ သို႔မဟုတ္ ၎မွ တစ္စံုတစ္ရာကိုေသာ္မွ် သင္တို႔အား သြန္သင္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ဤမတိုင္မွီက ကၽြႏ္ုပ္သည္ သင္တို႔အထဲ ၌ တစ္သက္လံုး ေနခဲ့ၿပီးၿပီ၊ သင္တို႔၌ အေတြးအေခၚ မရွိၾကသေလာ။ (၁၀း၁၆) ဟု ေဖၚျပထားေသာ ကိုယ္ ေတာ္မုဟမၼဒ္ႏွင့္ ကုိယ္ေတာ္၏ ေနာက္လိုက္မ်ားဟု ခံယူထားေသာ ကၽြႏု္ပ္တို႔အားျဖင့္ ေတြ႔ႏိုင္ေပသည္။

ဤအေၾကာင္းအရာ ၁၀း၁၃ မွ ၁၆ ထိတြင္ ေရွးဉာဏ္စဥ္ေဆာင္တို႔၏ မ်ိဳးဆက္မ်ားကို ေဖၚျပလွ်က္ ထိုမ်ိဳး ဆက္မ်ားမွာ တရားေတာ္အား မနာခံ ေဖါက္ျပန္ေသာေၾကာင့္ တိမ္ေကာသြားရပံု (၁၃)၊ ထို႔ေနာက္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အစၥလာမ္မ်ိဳးဆက္အား ျဖစ္တည္ေစပံု (၁၄)၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ မ်ိဳးဆက္အား ကိုယ္ေတာ္မုဟမၼဒ္က တရားေတာ္ ျဖစ္ သည့္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အံအား ရြတ္ဖတ္ျပေသာအခါ- မိရိုးဖလာႏွင့္ မတူညီေသာ အဆံုးအမမ်ားေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္ တို႔၏ မ်ိဳးဆက္က မနာခံပံု (၁၅)၊ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္က ကြၽႏ္ုပ္သည္ သင္တို႔အထဲ၌ တစ္သက္လံုး ေနခဲ့ၿပီးၿပီ သင္တို႔၌ အေတြးအေခၚ မရွိၾကသေလာ-ဟု ဆိုပံု (၁၆) တို႔ကို ေဖၚျပထားသည္။ ဤသုတ္ေတာ္မ်ားတြင္ ေျပာ فِيكُمْ သင္တို႔အထဲ၌ ဆိုသည့္ စကားလံုးသည္ ကိုယ္ေတာ္ အသက္ထင္ရွားရွိစဥ္ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွ အာရဗ္မ်ား ကိုသာ ရည္ၫႊန္းျခင္းမဟုတ္၊ အစၥလာမ္မ်ိဳးဆက္အားလံုးကို ရည္ၫႊန္းျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း တဖန္ ငါသည္ သင္တို႔ ကို၊ သင္တို႔ မည္သို႔ ျပဳက်င့္ၾကမည္ကို စီစစ္ရန္ သူတို႔ေနာက္ ေျမကမၻာ၌ အေမြခံမ်ိဳးဆက္ အျဖစ္ ျပဳလုပ္ေတာ္မူ ခဲ့ၿပီ။ (၁၀း၁၄) ဟူသည့္ ၀ါက်က ေထာက္ျပထားေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်ိဳးဆက္ၾကားထဲတြင္ အဆို အဆံုးအမ ကို ဦးေဆာင္သည့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအေနျဖင့္ ထိုမ်ိဳးဆက္၏ ၾကားထဲတြင္ အမည္နာမအားျဖင့္ ရွင္သန္ေန ျခင္းကိုသာ ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္၍ ထိုသို႔ ေနထုိင္ခဲ့ျုခင္းကို لَبِثَ လဘိဆ ဟု သံုးေပသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္သည္ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا သူတို႔ထဲ၌ ႏွစ္တစ္ေထာင္တြင္ ႏွစ္ငါး ဆယ္ေလွ်ာ့ ေနေစခဲ့၏။ ဆိုသည္မွာ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္၏ သက္တမ္းကို ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ေပ။ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္ ၏ အမည္နာမသက္တမ္း၊ အယူ၀ါဒသက္တမ္းကိုသာ ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆိုရေသာ္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အံပါ ႏူးဟ္ကိုယ္ေတာ္၏ သမိုင္းက သက္ဆိုင္ရာ လူထုတစ္ရပ္ အတြက္ ေပၚေပါက္လာေသာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ဦး၏ အေတြးအေခၚ၊ အသိဉာဏ္၊ ေဟာေျပာသြန္သင္ မႈတို႔အား အသိအမွတ္မျပဳေသာ၊ မျပဳတတ္ေသာ လူမ်ိဳးမ်ားမွာ နစ္နာဆံုးရႈံးရေၾကာင္း၊ ထိုေခါင္းေဆာင္ကိုယ္စား ျပဳေသာ ေလာကသည္ ထိုေခါင္းေဆာင္၏ ကမၻာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုေခါင္းေဆာင္၏ အယူအဆ၊ သီအိုရီသည္ လက္ေတြ႔နယ္၌ အသံုး၀င္ေနသ၍ ထိုေခါင္းေဆာင္၏ သက္တမ္းဟု ေခၚဆိုေၾကာင္းမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။

က်မ္းျမတ္ကုရ္အံသည္ မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔အား ဒ႑ာရီပံုျပင္မ်ားအား လက္ေဆာင္ေပးျခင္း မရွိေခ်။